Şefi:
— Annem hasta, babam da bugün işe gitmek zorunda kaldı. Bana yiyecek hazırlayamadılar! Üh hü, üh hü, diye ağlamaya başlamış.

Kiki de arkadaşının hâline üzülmüş. Onu teselli etmeye çalışmış: — Tamam, tamam! Üzülme, ağlama artık, gülümse! Annem fazla yiyecek yapıp sepetime koydu. Onları paylaşırız, birlikte yeriz, demiş.

Şefi, buna çok sevinmiş. Yüzünde gülücük çiçekleri açmış. Sonra Pino da gelip Kiki’den yiyecek istemiş. Sonra diğer arkadaşları da yiyecek istemişler. Kiki’nin sepeti boşalmaya başlamış.